W fotografii czułość matrycy na światło określana jest jako ISO. Poprawne ustawianie ekspozycji jest bardzo uzależnione od wartości tego parametru.
Ekspozycja część 1 – Czułość ISO
Na ekspozycję w aparacie fotograficznym składają się trzy elementy przysłona, migawka i czułość ISO. O ile dwa pierwsze są powiązane z mechanicznymi elementami to czułość ISO to nic innego jak ustalana elektronicznie czułość matrycy lub czułość kliszy filmowej. Wszystkie aparaty fotograficzne – wyposażone w matryce – kalibrowane są dla czułości ISO 100. Oznacza to, że jeśli dysponując różnymi aparatami – różnymi modelami różnych producentów – ustawimy taką samą wartość czułości ISO oraz czas otwarcia migawki i przysłonę otrzymamy zdjęcie o takiej samej jasności.
Wartości ISO
Każdy aparat posiada inny zakres wartości czułości ISO, zazwyczaj możemy spotkać się z czymś w rodzaju:
- ISO 100 (niska wartość ISO)
- ISO 200
- ISO 400
- ISO 800
- ISO 1600 (wysoka wartość ISO)
Oczywiście są to przykładowe wartości, które spotkamy w większości aportów natomiast mogą istnieć jeszcze wartości w dół do ISO 25 lub w górę aż do ISO 812900. Im większy zakres wartości tym lepszy a co za tym idzie droższy aparat. Każdorazowe dwukrotne podniesienie wartości ISO na przykład z 200 na 400 oznacza dwukrotne zwiększenie czułości matrycy. Niestety wiąże się to zazwyczaj z pojawieniem się szumów na matrycy które w przypadku używania bardzo wysokich wartości mogą bardzo mocno zaburzać nasze zdjęcie. Podniesienie czułości ISO wiąże się również z utratą kontrastu, ostrości oraz nasycenia naszego zdjęcia, dlatego najlepiej wykonywać zdjęcia na możliwie najniższych wartościach czułości ISO.
W przypadku niektórych aparatów które wyposażone są w możliwość automatycznego ustawiania czułości matrycy możemy ustawić najwyższą wartość ISO której automatyka aparatu nie powinna przekroczyć. Dzięki temu możemy ustrzec się przed utratą jakości zdjęcia, fotografując w trybie automatycznym.