Głębia kolorów to termin często spotykany w świecie fotografii i grafiki komputerowej. Określa ona, ile odcieni kolorów może być reprezentowanych w jednym pikselu na matrycy aparatu lub na wydrukowanym zdjęciu. Warto zgłębić to pojęcie, aby zrozumieć, jak wpływa ono na jakość obrazu.
Jednobitowa głębia kolorów: Czerń i biel
Pierwszy rodzaj głębi kolorów, o którym wspomnimy, to jedno bitowa głębia kolorów. Oznacza to, że używamy tylko jednego kanału koloru – Czerń (ang. Black). W jedno bitowej głębi kolorów mamy do dyspozycji tylko dwa kolory: 0 oznacza brak koloru (czarny), a 1 to pełny kolor (biały). Jest to spowodowane tym że monitory z technicznego punktu widzenia aby wyświetlić kolor czarny nie muszą “zapalać” piksela czyli wartość 0 będzie zgadzała się z jego stanem.
Nieco inaczej jest w przypadku druku ponieważ domyślnym kolorem będzie kolor biały, czyli kolor papieru i zostanie on zapisany jako wartość 0. Wartość jeden będzie odpowiadała wydrukowaniu punktu w kolorze czarnym.
Warto podkreślić, że jedno bitowa głębia kolorów to nie to samo, co czarno-biała fotografia, która używa odcieni szarości. Głębia jedno bitowa znajduje zastosowanie w druku, skanowaniu dokumentów oraz tym podobnych.
Odcienie szarości: 8-bitowa głębia kolorów
Kolejnym krokiem w skali głębi kolorów są odcienie szarości, które zazwyczaj korzystają z 8 bitów. To daje nam aż 256 odcieni szarości, zaczynając od czerni aż do bieli. Niemniej jednak, konwertując zdjęcie na czarno-białe najlepiej wykonać to w programie graficznym takim jak Lightroom lub Capture One ponieważ w tym przypadku program będzie miksował z barw R,G,B do odcieni szarości, natomiast w przypadku prostej zmiany na kolor 8 bitowy program wygeneruje obraz który będzie raczej mapą jasności niż faktycznie zdjęciem czarno białym. Lepiej więć jest korzystać z narzędzi do miksowania kolorów, aby dostosować udział poszczególnych kanałów R (Czerwień), G (Zieleń) i B (Niebieski).
Tryby kolorowe: 16-bitowy i 24-bitowy
Przechodząc do trybów kolorowych , mamy dwie główne opcje: 16-bitowy i 24-bitowy.
16-bitowy kolor zazwyczaj opisuje się za pomocą 5 bitów na niebieski i zielony oraz 6 bitów na czerwony. To dlatego, że ludzkie oko lepiej rozróżnia odcienie koloru czerwonego. Jednak nie jest to obecnie często używana głębia kolorów, zwłaszcza na monitorach, które mogą wyświetlać miliony kolorów.
24-bitowy kolor to jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym trybe, gdzie każdy z trzech głównych kolorów – Czerwień, Zielony i Niebieski – jest opisywany za pomocą 8 bitów. Daje to ogółem 16,8 miliona różnych kolorów, co jest wystarczające do wyświetlania większości obrazów.
Głębia kolorów w fotografii cyfrowej
W fotografii cyfrowej często mówi się o głębi kolorów wynoszącej 12 lub 14 bitów. To odnosi się do ilości bitów przypisanych do każdego kanału koloru (R, G, B), a nie jak w poprzednich akapitach kiedy ilość bitów określała sposób zapisu wszystkich kolorów. Taki zapis w przypadku aparatów cyfrowych bardziej opisuje zdolność aparatu do rozróżniania subtelnych różnic w odcieniach w tych poszczególnych kanałach kolorów.
Warto jednak zrozumieć, że monitory komputerowe i wydruki fotograficzne zwykle nie wykorzystują pełnej głębi kolorów dostępnej w aparatach. W takiej sytuacji monitor musiałby wyświetlić dla 14 bitów aż 42 bitowy kolor co na chwilę obecną nie jest możliwe. Dlatego istotne jest, aby być świadomym, że programy graficzne mogą zmieniać profil kolorów zdjęcia podczas edycji. Na jakość wyświetlanego zdjęcia będzie miał duży wpływ rodzaj programu graficznego użytego do obróbki.
Podsumowując, głębia kolorów jest istotnym aspektem w fotografii i grafice komputerowej. Zrozumienie różnych rodzajów głębi kolorów oraz ich wpływu na jakość obrazu pozwoli lepiej zarządzać kolorem w swoich projektach. Pamiętajmy, że wybór odpowiedniego trybu kolorów zależy od konkretnego zadania i medium, na którym będzie prezentowany obraz. Dzięki temu możemy osiągnąć najlepsze efekty w naszej twórczości.